Przejdź do menu głównego Przejdź do treści

Płazy

Płytkie rozlewiska, zarastające starorzecza, wolno płynące cieki oraz bogactwo roślinności to raj dla płazów. Nic więc dziwnego, że Park czasami rozbrzmiewa koncertami, wydobywającymi się z licznej rzeszy „żabich gardzieli”. Ma to miejsce w okresie żabich godów.

Najwcześniej, w marcu, przystępują do nich żaby brunatne: trawna i moczarowa oraz ropucha szara. Na okres rozrodu samce żab moczarowych stają się niebieskie. Odgłosy przez nie wydawane, przypominają nieco bulgoczącą w garnku zupę. W maju usłyszeć można tajemnicze, godowe nawoływania kumaka nizinnego oraz żab zielonych: śmieszki, wodnej i jeziorkowej. Koncerty żab zielonych niosą się czasem na kilkanaście metrów. Rzadko spotykanym płazem jest grzebiuszka ziemna, której kijanki są największe spośród krajowych płazów.

Do rzadkości należy też rzekotka drzewna, mistrzyni kamuflażu i najgłośniejszy z naszych płazów. Naukowcy zbadali, że głos rzekotki, słyszalny nawet z odległości kilometra, ma czasami ponad 90 decybeli! (Dla porównania silnik zużytej ciężarówki to około 100 decybeli).

Niezbyt częstym gościem w Parku jest ropucha zielona, której głos do złudzenia przypomina trele kanarka. Lista Parkowych płazów liczy sobie 12 gatunków.

Nie zabrakło na niej przedstawiciela płazów ogoniastych -  traszki zwyczajnej. W otulinie była również obserwowana traszka grzebieniasta.