Choć woda powoli opada, nadal południowa część Parku Narodowego „Ujście Warty” jest zalana wodą, przez co niedostępne są np. ścieżka przyrodnicza „Ptasim szlakiem” czy "Mokradła". Obserwować za to możemy ptaki w wielu miejscach na Polderze Północnym, z Wału Wschodniego idąc od Słońska oraz z Górki Czarnowskiej.
Park tętni życiem, wiele gatunków rozpoczęło przygotowania do okresu lęgowego. Gęgawy spotykamy już w parach, podobnie łabędzie nieme, które widać także na gniazdach w pobliżu drogi krajowej 22.
Kaczki również spotykamy w parach - przede wszystkim są to krzyżówki. Zaobserwować możemy także świstuny, cyranki, gągoły, cyraneczki, krakwy, rożeńce, głowienki, czernice i ohary. Na rozlewiskach widać kokoszki, perkozy dwuczube, perkozy rdzawoszyje, perkozki oraz bardzo liczne łyski. Kropiatki, wodniki, kszyki i bąki również przystąpiły to okresu godowego o czym oznajmiają swym śpiewem z trzcinowisk. O poranku i pod wieczór rozlega się donośny klangor tokujących żurawi.
W całym Parku możemy spotkać czajki, kormorany, czaple siwe i białe. Przyleciały także liczne bataliony, krwawodzioby, ostrygojady czy pojedyncze piaskowce. Parkowe niebo patrolują wrony siwe, sójki, sroki, kruki, myszołowy, błotniaki zbożowe, krogulce, kanie rude i oczywiście bieliki.
Wśród przedstawicieli mniejszych ptaków możemy zaobserwować szczygły, bogatki, zięby, jery, modraszki, wróble, mazurki, potrzeszcze, szpaki, skowronki ale również podróżniczki i wiele innych.
Autor: Remigiusz Wojtera, konserwator o.o. Słońsk
Park tętni życiem, wiele gatunków rozpoczęło przygotowania do okresu lęgowego. Gęgawy spotykamy już w parach, podobnie łabędzie nieme, które widać także na gniazdach w pobliżu drogi krajowej 22.
Kaczki również spotykamy w parach - przede wszystkim są to krzyżówki. Zaobserwować możemy także świstuny, cyranki, gągoły, cyraneczki, krakwy, rożeńce, głowienki, czernice i ohary. Na rozlewiskach widać kokoszki, perkozy dwuczube, perkozy rdzawoszyje, perkozki oraz bardzo liczne łyski. Kropiatki, wodniki, kszyki i bąki również przystąpiły to okresu godowego o czym oznajmiają swym śpiewem z trzcinowisk. O poranku i pod wieczór rozlega się donośny klangor tokujących żurawi.
W całym Parku możemy spotkać czajki, kormorany, czaple siwe i białe. Przyleciały także liczne bataliony, krwawodzioby, ostrygojady czy pojedyncze piaskowce. Parkowe niebo patrolują wrony siwe, sójki, sroki, kruki, myszołowy, błotniaki zbożowe, krogulce, kanie rude i oczywiście bieliki.
Wśród przedstawicieli mniejszych ptaków możemy zaobserwować szczygły, bogatki, zięby, jery, modraszki, wróble, mazurki, potrzeszcze, szpaki, skowronki ale również podróżniczki i wiele innych.
Autor: Remigiusz Wojtera, konserwator o.o. Słońsk